Ο μαθηματικός De Finetti & η μηχανή του Χόλεριθ | Generali

Ο μαθηματικός De Finetti & η μηχανή του Χόλεριθ

Το 1890, η απογραφή του πληθυσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν επικείμενη. Με την αύξηση του πληθυσμού, η ταξινόμηση των αποτελεσμάτων της απογραφής θα έπαιρνε πολύ περισσότερο χρόνο, και αυτό προκαλούσε μεγάλη ανησυχία. Το αμερικανικό σύνταγμα, στην πραγματικότητα, ορίζει ότι ο αριθμός των μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων πρέπει να είναι ανάλογος με αυτόν των κατοίκων κάθε Πολιτείας και η φορολογία βασίζεται επίσης σε αυτήν την εκπροσώπηση, σύμφωνα με το σύνθημα «όχι φορολογία χωρίς εκπροσώπηση». Για τη λειτουργία του κράτους, ήταν συνεπώς προτεραιότητα ο εντοπισμός του πιο γρήγορου συστήματος καταμέτρησης των δεδομένων, έτσι ώστε οι πληροφορίες να εξακολουθούν να ισχύουν κατά τη δημοσίευσή τους. Η λύση προσφέρθηκε από έναν από τους συνεργάτες του Γραφείου Απογραφής, τον μηχανικό Herman Hollerith, ο οποίος ανακοίνωσε ότι η διαδικασία θα πραγματοποιούνταν με μηχανικά μέσα. Οι πολίτες θα καταχωρούνταν ως τρύπες σε μια κάρτα. Οι πίνακες του Hollerith στη συνέχεια, ταξινομούσαν και μετρούσαν τις κάρτες με μεγάλη ταχύτητα.

Έχοντας κατοχυρώσει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την εφεύρεσή του, ο Hollerith ίδρυσε την εταιρία Tabulating Machine Company, και από το 1924, International Business Machines Corporation, ή IBM.

Η εταιρία επέζησε της Μεγάλης ‘Ύφεσης και έγινε ο μεγαλύτερος κατασκευαστής μηχανημάτων γραφείου στον κόσμο. Από το 1927, είχε υποκατάστημα και στην Ιταλία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Generali ενδιαφέρθηκε επίσης για το σύστημα Hollerith για την αυτοματοποίηση και την επιτάχυνση των ενημερωμένων στοιχείων των χαρτοφυλακίων των διαφόρων ασφαλιστικών κλάδων (κλάδων).

Για το χαρτοφυλάκιο ζωής, η Generali χρησιμοποίησε το κινητό σύστημα καρτών. Ωστόσο, η εταιρία αναζήτησε μια λύση για ταχύτερους και ακριβέστερους υπολογισμούς. Μετά από προσεκτική αξιολόγηση του συστήματος Hollerith, αναγνώρισε τις ευρείες δυνατότητες που αυτό προσέφερε και το υιοθέτησε.

Ο κλάδος της ζωής παρουσίασε τις μηχανές γραφείου κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Η έρευνα για στατιστικές εφαρμογές ολοκληρώθηκε από έναν σπουδαίο μαθηματικό και επιστήμονα, τον Bruno de Finetti, ο οποίος ήταν υπάλληλος και σύμβουλος της εταιρίας για πολλά χρόνια, ακόμη και κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Λέκτορας Πανεπιστημίου. Το 1932, το πρώτο τμήμα Hollerith, εξοπλισμένο με ηλεκτρικούς πίνακες και διαλογείς, δημιουργήθηκε στο λογιστικό τμήμα της κεντρικής διοίκησης της Τεργέστης και εξαπλώθηκε στα γραφεία της εταιρίας. Μια μεμονωμένη κάρτα (ένα ορθογώνιο ειδικής, διηλεκτρικής κάρτας, κομμένης με μεγάλη ακρίβεια) αντιπροσώπευε ένα ασφαλιστήριο και περιείχε δεδομένα για τις ομαδοποιήσεις ισολογισμού και τις βοηθητικές τιμές για τον υπολογισμό του αποθεματικού. Ο μηχανισμός αυτός εξοικονόμησε χρόνο και απέφυγε τα πιθανά σφάλματα και έθεσε ένα νέο εργασιακό πρότυπο: ένας διαλογέας μπορούσε να επεξεργαστεί έως και 24.000 κάρτες την ώρα, ενώ με τον πίνακα ήταν δυνατή η προσθήκη και η εκτύπωση των διαφόρων τιμών με ταχύτητα που θα μπορούσε να φτάσει έως και τις 9.000 κάρτες την ώρα. Τα αρχικά δεδομένα και τα αποτελέσματα θα μπορούσαν επιπλέον να αναπαρασταθούν σε οποιαδήποτε γραφική και λογική διάταξη

Από ένα σύστημα αφιερωμένο σε αυτόν τον κλάδο, το Hollerith έγινε τότε αυτόνομο τμήμα, το οποίο συγκέντρωσε τη μηχανική επεξεργασία των δεδομένων όλων των κλάδων και των υπηρεσιών της διοίκησης της Τεργέστης.

Με την υιοθέτηση αυτών των μηχανημάτων, η Generali απέδειξε για ακόμα μια φορά, την ικανότητά της να συμβαδίζει με τους ολοένα και πιο δυναμικούς καιρούς. Αυτή η πρωτοποριακή τεχνολογία είχε τεράστια πλεονεκτήματα αναφορικά με την απόδοση της επιχείρησης και την ικανοποίηση των ασφαλισμένων της, αλλά και οφέλη για ολόκληρο το εσωτερικό διοικητικό όργανο. Το τμήμα Hollerith βελτίωνε και επέκτεινε συνεχώς το έργο του σε συμφωνία με τα σχετικά τμήματα, συμβάλλοντας στη συνοχή τους. Τα στελέχη επέλυσαν δύσκολα προβλήματα εξορθολογισμού και διαχείρισης του δικού τους κλάδου ή τομέα, ενώ οι εργαζόμενοι μπορούσαν να απαλλαγούν από τον κόπο επαναλαμβανόμενων εργασιών αντιγραφής.

Η λεγόμενη μηχανοργάνωση ηλεκτρολογικής λογιστικής δεν επηρέασε μόνο τη ροή εργασίας της Generali, αλλά και όλους όσοι διαχειρίζονταν μεγάλες ποσότητες δεδομένων: λογαριασμοί ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, φορολογικά αρχεία, μισθοί μεγάλων εταιριών και δημοσίων φορέων, αλλά και αρχεία αποθεμάτων, αναλύσεις βιομηχανικού κόστους, επίσημες στατιστικές εταιριών ή κρατών κ.ο.κ. Οι κάρτες διάτρησης εξαπλώθηκαν γρήγορα σε όλο τον κόσμο, πριν εξαφανιστούν στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με την εμφάνιση του υπολογιστή, με τον οποίο ήταν δυνατή η εισαγωγή και η επεξεργασία δεδομένων απευθείας μέσω του πληκτρολογίου τερματίζοντας τη χρήση των καρτών διάτρησης ως δεδομένων μέσο αποθήκευσης.