Ιστορικό σημείο καμπής: Η διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ

Ιστορικό σημείο καμπής: Η διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ

Τον 16ο αιώνα, οι Βενετοί ονειρεύτηκαν να κάνουν τον κόσμο μικρότερο συνδέοντας τον Κόλπο του Σουέζ με τη Μεσόγειο, ώστε να μην χρειάζεται να κάνουν τον περίπλου της Αφρικής. Την εποχή του Ναπολέοντα, οι Γάλλοι ονειρεύτηκαν το ίδιο πράγμα. Ο «μεγάλος Γάλλος» Ferdinand de Lesseps ήταν τελικά αυτός που έκανε το όνειρο πραγματικότητα. Μεταξύ 1854 και 1856, ο Lesseps έλαβε την άδεια από το Χεδίβη της Αιγύπτου και του Σουδάν για να χτίσει ένα κανάλι που θα ήταν ανοιχτό στα πλοία όλων των εθνών. Η κατασκευαστική εταιρία, που ιδρύθηκε το 1859, ανήκε από κοινού στη Γαλλία και την Αυστρία. Αλλά η Τεργέστη, τότε μέρος της αυστριακής αυτοκρατορίας, έπαιξε επίσης βασικό ρόλο στην ιστορία, μέσω του Pasquale Revoltella.

Γεννημένος στη Βενετία από μια ταπεινή οικογένεια, ο Pasquale μετακόμισε σύντομα στην Τεργέστη. Μετά το θάνατο του πατέρα του, άρχισε να εργάζεται σε πολύ νεαρή ηλικία, επιδεικνύοντας ιδιαίτερο πνεύμα πρωτοβουλίας. Στα μέσα του 19ου αιώνα, ήταν ένας από τους πιο σεβαστούς επιχειρηματίες στην πόλη. Χρηματιστής, δημοτικός σύμβουλος, φιλάνθρωπος και συλλέκτης έργων τέχνης (η συλλογή του συνεχίζει να αναπτύσσεται ακόμα και σήμερα μέσω του κληροδοτήματος στο Μουσείο Revoltella  στην Τεργέστη), διευθυντής της Generali με σημαντικούς φίλους, όπως ο Baron de Bruck, ιδρυτής της Lloyd και μελλοντικός Υπουργός Εμπορίου και Οικονομικών της Αυστρίας.

Έχοντας γίνει Αντιπρόεδρος της κατασκευαστικής εταιρίας για τη Διώρυγα του Σουέζ, ο Revoltella έριξε όλη του την ενέργεια στο έργο. Η διάνοιξη της διώρυγας ήταν και το δικό του όνειρο, άρρηκτα συνδεδεμένο με το προσωπικό του όραμα για την ανάπτυξη της Τεργέστης και του λιμανιού, που βίωνε μια στάσιμη επιχειρηματική περίοδο εκείνη την εποχή. Από τη μία πλευρά, το κόστος των ιταλο-αυστριακών συγκρούσεων είχε αναστατώσει το οικονομικό κλίμα, από την άλλη, η έλλειψη σιδηροδρομικών συνδέσεων με την ενδοχώρα είχε μετακινήσει το κέντρο εμπορίου αλλού. Έτσι, ο Revoltella έπλευσε για την Αίγυπτο, όπου γνώρισε εξέχοντες ανθρώπους, επέκτεινε τις συλλογές του και πάνω από όλα, ενίσχυσε το ρόλο της Τεργέστης στη νέα οικονομική γεωγραφία.

Πέθανε λίγο πριν από την πραγματοποίηση των εγκαινίων το 1869 που πραγματοποιήθηκαν με πάσα επισημότητα. Την Τεργέστη εκπροσώπησε ο Giuseppe de Morpurgo, εξέχων επιχειρηματίας της πόλης, Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και του Εμπορικού Επιμελητηρίου, καθώς και διευθυντής της Generali. Όταν ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ προέτρεψε την πόλη να είναι η πρώτη που θα αποκομίσει τα οφέλη της πρωτοβουλίας, ο Morpurgo του υπενθύμισε ότι η κεντρική κυβέρνηση όφειλε επίσης να κάνει το καθήκον της, χτίζοντας τον σιδηρόδρομο που τόσο της έλειπε. Κατά τη διάρκεια της διαμονής του, έγραψε μια έκθεση για το Εμπορικό Επιμελητήριο, επαινώντας τα οφέλη του καναλιού, και έστειλε στη γυναίκα και στα παιδιά του μεγάλες επιστολές με τις εντυπώσεις του για τα ταξίδια του και τις εντυπώσεις του για έναν κόσμο τόσο κοντινό αλλά και τόσο εξωτικό.

Οι προσπάθειες των Revoltella και Morpurgo δεν ήταν μάταιες. Μετά το Σουέζ, το τραπεζικό σύστημα της Τεργέστης ενισχύθηκε, όπως και η διείσδυση της Αυστρο-Γερμανικής πρωτεύουσας στις τοπικές επιχειρήσεις. Το εμπόριο της Τεργέστης επεκτάθηκε και η πόλη αναπτύχθηκε με εντυπωσιακό ρυθμό.

Καθώς η μεσαία τάξη της Τεργέστης μεγάλωσε και ο κοσμοπολιτισμός της πόλης φάνηκε να εγγυάται διαρκή οικονομική επιτυχία, η Generali επεκτάθηκε στις αγορές όλου του κόσμου. Η συνεργασία της με την Lloyd Austriaco συνεχίστηκε: τη δεκαετία του 1880, οι ασφαλιστικοί της πράκτορες προώθησαν τα ασφαλιστήρια της Generali στα λιμάνια κατά μήκος των διαδρομών που διέσχιζε η ναυτιλιακή εταιρία. Έτσι, η τεχνογνωσία της Generali μοιράστηκε με τον υπόλοιπο κόσμο, διευκολύνοντας τη δυναμική της διεθνοποίηση στον ασφαλιστικό τομέα.

Η αλλαγή ήταν εντυπωσιακή, επίσης όσον αφορά τα αριθμητικά στοιχεία: το 1870, με την πλήρη διάνοιξη της διώρυγας, 400 πλοία τη διέσχισαν. Το 1900 ανήλθαν σε 3,444 και το 1013 σε 5.085. Με την πάροδο των ετών, η Generali απέκτησε εκπροσώπους και από τη μία μεριά της Μεσογείου και από την άλλη, σε όλα τα μεγάλα λιμάνια του εξωτερικού.