Οι ασφαλιστικές εταιρείες βρήκαν μια αποτελεσματική λύση: τις «πλάκες φωτιάς». Αυτό το σύστημα εισήχθη για πρώτη φορά στην Αγγλία τον 17ο αιώνα και από εκεί εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Στην ιταλική χερσόνησο, η πρώτη εταιρεία που χρησιμοποίησε τις πλάκες ήταν η Azienda Assicuratrice, που ιδρύθηκε στην Τεργέστη το 1822 από τον Giuseppe Lazzaro Morpurgo. Λίγο αργότερα, θα ίδρυε επίσης την Generali, η οποία θα χρησιμοποιούσε αυτό το μέσο από την ίδρυσή της το 1831.
Η εταιρία έκανε το ξεκίνημά της στον κλάδο με πνεύμα πρωτοπορίας, σε συνδυασμό με μια επιστημονική και καινοτόμο προσέγγιση. Υποστήριξε τη δημιουργία πυροσβεστικών σωμάτων για τις πόλεις, συνέλεξε στατιστικά στοιχεία και ταξινόμησε τα κτίρια σε επτά κατηγορίες, με βάση τα χαρακτηριστικά τους, από σπίτια με πέτρινους τοίχους και οροφές έως σπίτια κατασκευασμένα εξ’ ολοκλήρου από ξύλο. Στη συνέχεια, οι ασφαλιστές της εταιρίας ανέλαβαν δράση παραδίδοντας τις μεταλλικές πλάκες στους ασφαλισμένους, οι οποίοι τις τοποθέτησαν στην πρόσοψη των κτιρίων τους, καθιστώντας τα εύκολα αναγνωρίσιμα. Ήταν ένα είδος geolocation, αν και ακόμα «αναλογικό». Οι πλάκες ήταν ορατές σε σπίτια και κτίρια όλης της Ευρώπη: από ορείχαλκο ή κασσίτερο, οβάλ ή ορθογώνιες, σε χρώμα μαύρο, μπλε, κόκκινο, χρυσό, με δικέφαλους αετούς ή φτερωτά λιοντάρια, στα ιταλικά, γερμανικά και σλοβενικά, κροατικά και ουγγρικά, ελληνικά και άλλες γλώσσες. Όπως και οι φύλακες, προστάτευαν τις ασφαλισμένες περιουσίες, σε μια εποχή που οι πυρκαγιές ήταν πολύ συχνές.
Η χρήση αυτών των πλακών δεν ήταν μόνο ένα πλεονέκτημα για τους ιδιοκτήτες των ασφαλισμένων περιουσιών, αλλά και για τους γειτονικούς ιδιοκτήτες, καθώς ο κίνδυνος εξάπλωσης των φλογών μειώθηκε. Αυτό ωφέλησε την ασφάλεια ολόκληρης της κοινότητας. Έτσι, οι πλάκες βοήθησαν στην προστασία του κτιριακού αποθέματος των πόλεων από την ανυπολόγιστη ζημιά από πιθανές πυρκαγιές, στη βελτίωση της δημόσιας τάξης και, τέλος, τη διάδοση μιας κουλτούρας πρόληψης που τόσο έλειπε στην αυγή του αιώνα.
Στη μακρά και έντονη περίοδο δέσμευσής της για την καταπολέμηση των πυρκαγιών, η Generali δε φείδου κόπων. Διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο σε σημαντικές αποζημιώσεις, όπως αυτή του θεάτρου La Fenice στη Βενετία το 1836. Καλύπτει παρόμοιους κινδύνους για φωτιές σε θέατρα σε όλο τον κόσμο, όπως στην περίπτωση του θεάτρου της Μελβούρνης.
Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι, κάπου ανάμεσα στα τέλη του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου, η εταιρία κατέκτησε ηγετική θέση στον κλάδο. Για παράδειγμα, το 1906 η Generali ασφάλισε αξία άνω των 7 δις. λιρών έναντι ζημιών από πυρκαγιά, το εισόδημα από τα ασφάλιστρα ανήλθε σε περισσότερα από 8 εκατ., ενώ οι αποζημιώσεις που καταβλήθηκαν ανήλθαν σε 5,5 εκατ., δίνοντάς της την πρώτη θέση στην εθνική κατάταξη του τομέα της.
Το Ιστορικό Αρχείο της Generali διατηρεί μια πλούσια συλλογή από τις «πλάκες της φωτιάς». Στην πραγματικότητα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, λόγω της καλλιτεχνικής τους αξίας, οι πλάκες αυτές είναι κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και εκτίθενται σε μουσεία και συλλογές σε όλο τον κόσμο. Ακόμα και σήμερα, αν κοιτάξουμε ψηλά καθώς περπατάμε, μπορεί να δούμε κάποια τέτοια σύμβολα. Ξεχωρίζουν πάνω από τις πόρτες των κτιρίων, ενάντια στον γαλάζιο ουρανό, με το έμβλημα της εταιρείας στο προσκήνιο.
